"อย่าโต้เถียงกับลา"

"อย่าโต้เถียงกับลา"
.....
ลาพูดกับเสือ:
"หญ้าเป็นสีฟ้า"
.
เสือตอบว่า:
"ไม่ หญ้าเป็นสีเขียว"
.
การโต้แย้งเริ่มรุนแรงขึ้น
และทั้งสองก็ตัดสินใจนำเรื่องไปสู่การตัดสินชี้ขาด
และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไปต่อหน้าสิงโต ราชาแห่งป่า
.
ไม่ทันถึงที่โล่งของป่าที่สิงโตนั้นนั่งอยู่บนบัลลังก์ลาก็เริ่มตะโกนว่า
"ฝ่าบาท หญ้าเป็นสีฟ้าจริงหรือ"
.
สิงโตตอบว่า:
"จริงสิ หญ้าเป็นสีฟ้า"
.
ลารีบพูดต่อไปว่า
"เสือไม่เห็นด้วยกับฉัน เขาโต้แย้งและทำให้ฉันรำคาญ
โปรดลงโทษเขาด้วย"
.
ผู้เป็นราชาจึงประกาศว่า
"เสือจะถูกลงโทษด้วยความเงียบ 5 ปี"
.
ลากระโดดอย่างร่าเริงและเดินต่อไปอย่างพอใจและพูดซ้ำอีกว่า
"หญ้าเป็นสีฟ้า"...
.
เสือยอมรับการลงโทษ แต่เขาก็ได้ไต่ถามสิงโต
“ฝ่าบาท ทรงลงโทษข้าทำไมเล่า หญ้าก็เขียวขจี”
.
สิงโตตอบว่า:
"อันที่จริงหญ้าเป็นสีเขียว"
.
เสือถามว่า:
"แล้วท่านลงโทษข้าทำไม"
.
สิงโตตอบว่า:
"นั่นไม่เกี่ยวอะไรกับคำถามที่ว่าหญ้าเป็นสีฟ้าหรือเขียว
การลงโทษนั่น ก็เพราะว่าเป็นไปไม่ได้
ที่สัตว์ที่กล้าหาญและฉลาดอย่างเจ้า
จะเสียเวลาไปโต้เถียงกับลา
และยิ่งไปกว่านั้น ยังมารบกวนข้าด้วยคำถามนั้น”
.
การเสียเวลาที่เลวร้ายที่สุดคือการโต้เถียงกับคนโง่และคนบ้า
ที่ไม่สนใจข้อเท็จจริงหรือความเป็นจริง
นอกจากชัยชนะจากความเชื่อและภาพลวงตาของเขาเท่านั้น
จงอย่าเสียเวลากับข้อโต้แย้งที่ไม่สมเหตุสมผล...
.
มีคนที่ไม่ว่าหลักฐานที่เรานำเสนอต่อพวกเขาจะมากเพียงใด
ก็ไม่อยู่ในความสามารถที่พวกเขาจะเข้าใจได้
และคนเหล่านั้นถูกบังตาด้วยอัตตา (ego) ความเกลียดชัง และความขุ่นเคือง
และสิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือเป็นคนถูก
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เป็นเช่นนั้นก็ตาม
.
เมื่อความไม่รู้กรีดร้อง ปัญญาจงเงียบ
ความสงบและความเงียบของคุณมีค่ามากกว่า
.
***********************************************************************