"หัดพึ่งพาตัวเอง"
หัดพึ่งพาตัวเองให้ได้
แม้.. ไม่มีใครให้กำลังใจ
.
ยามเล็กพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า.. “ ได้รับการเลี้ยงดู ”
ยามโตยังพึ่งพาพ่อแม่ เรียกว่า.. “ ชาวเกาะ ”
.
พึ่งพาตัวเองได้ จึงชื่อว่า.. “ เป็นผู้ใหญ่ ”
พึ่งพาตัวเองได้.. จึงยิ้มได้อย่างภูมิใจ
.
ทรัพย์สินไม่มาก .. รู้จักหา
ไม่มีบ้านไม่มีรถ .. รู้จักสร้าง
.
เหนื่อยแล้วท้อ .. แล้ว รู้จักลืม
ทุกข์แล้วร้องไห้ .. แล้ว รู้จักปลอบตัวเอง
.
คนอื่น.. ให้คุณได้ก็แค่..ต้นกล้า
ลงมือปลูกเอง .. จึงได้รับร่มเงา
.
ยามอับจน อย่ากล่าวโทษที่คนอื่นไม่อุ้มชู
ยามวิกฤติ อย่าคับแค้นที่คนอื่นไม่ค้ำจุน
.
หากคุณแข็งแกร่ง ปัญหาที่เจอก็คือ “ แรงส่ง ”
หากคุณกล้าหาญ วิกฤติที่เจอ ก็คือ “ โอกาส ”
.
ยึดในอัตตา อาจนำพาให้ตนหลงทาง
ยึดในผู้อื่น อาจทำให้หมดความเป็นตัวของตัวเอง
.
มุมานะไว้นะ...
พึ่งพาตัวเองได้ .. ทุกสิ่งย่อมเป็นของคุณ
.
เข้มแข็งไว้นะ...
พึ่งพาตัวเองได้
.
แม้.. ไร้เสียงปรบมือจากผู้คน
แต่.. ตัวคุณย่อมภูมิใจ
พึ่งพาตัวเองได้ คือ.. “ คนจริง ”..