อย่าสำคัญตนให้มากจนเกินไป
เพราะวันใดที่เธอเลือกที่จะทิ้งใครหรือที่แห่งใดไป
ต่อให้ใครหรือที่แห่งนั้น ไม่มีคุณอยู่อีกแล้ว
พระอาทิตย์ก็ยังขึ้นเหมือนเดิม เช่นทุกๆ วัน
.
ยอมได้ให้ยอม ไม่จำเป็นต้องสั่งสมศัตรู
ให้มีอยู่ทั่วบ้านทั่วเมือง เหลือความทรงจำดีๆ
ให้คนอื่นเขาได้ระลึกถึงบ้างดีกว่า
.
หากสิ่งที่คนอื่นทำ ไม่ได้เลวร้าย
ถึงขั้นทำให้เกิดความเสียหายหรือผิดกฏหมาย
โอบอุ้มได้จงโอบอุ้ม อภัยได้จงให้อภัย ช่วยเหลือได้จงช่วยเหลือ
อย่าบีบให้เขาจนตรอกจนไม่มีทางออกหรือทางลง
แม้ส่วนลึกด้านลบของใจคนอยากเอาคืนให้สาสม
คุณจะดีใจที่เอาชนะตัวเองได้ แม้มันจะยากสักเพียงใดก็ตาม
.
หากตัดสินไม่ได้ ก็ปล่อยให้เวลาเป็นบทพิสูจน์
หากเวลาก็ไม่อาจช่วยพิสูจน์ ก็ลงมือทำไปเถอะ
แล้วค่อยมาดูผลลัพธ์ทีหลัง จงดีใจที่ได้ทำแม้จะล้มเหลว
ดีกว่าเสียใจไปทั้งชีวิตที่มีโอกาสแต่ไม่คว้ามาทำ
.
"เวลา" ไม่เพียงช่วยพิสูจน์คนอื่น
ยังช่วยพิสูจน์ตัวของคุณเองด้วย
เพราะความเข้าใจในชีวิตไม่ได้อยู่ที่ผ่านอะไรมามาก
แต่เข้าใจอะไรมากเมื่อผ่านอะไรมา
.
ไม่มีเหตุผลใดที่ต้องปรักปรำใคร
เพราะทุกก้าวที่คุณเดินในวันนี้ ถูกเลือกด้วยตัวเองจากเมื่อวาน
ฉะนั้น ก่อนที่จะตัดสินใจอะไรลงไป คิดพิจารณาก่อนสักนิด
ว่าหากพรุ่งนี้ต้องตบหน้าตัวเอง จะเจ็บสักแค่ไหน
.
ว่ากันว่า "ไม่พบปัญหา ปัญญาไม่เกิด"
ทุกครั้งที่โชคชะตาต้องการสอนให้คุณโตขึ้น
โชคชะตามักพาเรื่องแย่ๆ คนแย่ๆ มาสอนคุณเสมอ
.
การมาของคนบางคน ช่วยเปิดตาของคุณให้สว่างขึ้น
ฉะนั้น ทนให้ได้กับคำลวง ทนให้ได้กับการกระทำที่เสแสร้ง
ทนให้ได้กับการถูกโกหก ลืมให้ได้กับคำสัญญา
วางให้ได้กับทุกเรื่องราว
.
ทุกคนต่างก็รู้ตัวดีว่าต้องการอะไร
แต่ไม่เสมอไปว่าทุกคนจะกล้าพูดในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
วันหนึ่งคุณจะเข้าใจ การเป็นคนปากกับใจตรงกันนั้น
มันต้องเข้มแข็งสักเพียงใด
.
ทางเดินของชีวิต
อาศัยเท้าของตัวเองเหยียบย่างไปทีละก้าว
คนที่ปกป้องคุณได้ก็คือตัวคุณเอง
และคนที่ทำร้ายคุณได้ก็คือตัวคุณเองอีกเช่นกัน
.
อย่าทำให้ตัวเองต้องเสียใจในภายหลัง
ตอนที่มีกำลังแต่ไม่ยอมลงมือทำ
ตอนที่อยากลงมือทำแต่กลับไม่มีกำลัง
.
ถนนบางเส้นดูเฉยๆ เหมือนใกล้ แต่พอเดินจริงๆ กลับไกล
คนที่ขาดความอดทนจะเดินไปถึงจุดหมายได้อย่างไร
ชีวิตของคนเรา ที่อยู่ได้จนถึงวันนี้
ครึ่งคือคือความจริง อีกครึ่งหนึ่งคือความฝัน
.
สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ผ่านแล้วก็ให้มันผ่านไป
อย่าฝังทุกสิ่งลงในพื้นที่ของหัวใจ ฝึกเป็นคนใจดำ
ฝึกเป็นคนยืนด้วยตนเอง ฝึกยิ้มให้กับวันเวลาที่เลวร้าย
ฝึกทิ้งความรู้สึกที่คอยทำร้ายหัวใจตัวเองให้บอบช้ำ
.
อย่าทำตัวชอบพึ่งพาใครเขาไปทั่วจนกลายเป็นนิสัย
เพราะวันใดที่ใครคนหนึ่งจากไป
ความรู้สึกของคุณมันไม่ได้สูญเสียใครคนใดคนหนึ่งไป
แต่คุณกำลังสูญเสียที่พึ่งทางใจไป ฝึกทำอะไรด้วยตัวเอง
เมื่อยามไม่มีใคร คุณก็ยังดำเนินชีวิตต่อไปได้
.
ความสำเร็จในชีวิต ไม่ได้อยู่ที่ผู้คนรอบข้างชื่นชม
หรือสรรเสริญคุณ แต่อยู่ที่คนรอบข้างต้องการคุณ
และภูมิใจที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณ
อย่าเป็นคนประสบความสำเร็จในชีวิต
ที่ไม่มีใครอยากจะอยู่เคียงข้างคุณ