"ทำดีมันต้องได้ดีอยู่เสมอ ที่เราเห็นว่าทำดีแล้วไม่ได้ดีนั้น มันเป็นความเห็นผิดของเรา เพราะเห็นเห็นไม่ซึ้ง คือ หมายความว่า เอาของให้เขาแล้วก็อยากจะให้เขาให้เราตอบมาเดี๋ยวนั้นเลย จึงจะเรียกว่าได้ดี
ถ้าเขาไม่ให้ตอบมาก็ว่าไม่ได้ดี ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะเราไม่ยอมเสียสละ เราให้เขาเพื่อผลประโยชน์ตอบแทน ไม่ชื่อว่าการให้ มันจึงทำให้เราเข้าใจไขว้เขวในเรื่องความดีความชั่ว
*อาตมาทุกวันนี้ก็เหมือนกัน ก็คืออยู่เสมอว่า ทำดีมันต้องได้ดี อย่างว่าเทศน์ให้คนฟัง ถึงเขาจะไม่เชื่อ อาตมาก็ยังได้ดีอยู่ ที่เราเทศน์ธรรมะให้เขาฟังนั้นมันดี แต่ที่เขาจะเชื่อหรือไม่นั้น มันเป็นเรื่องของคนต่างหาก จะเอามาเป็นประมาณไม่ได้"