"ระหว่างทำข้อวัตรปฏิบัติ กิริยามารยาทให้ระวังจึงเป็นข้อวัตรเป็นข้อปฏิบัติ ถ้าหากว่าไม่ระวัง การปัดกว่าเช็ดถูทำสารพัดไม่ตั้งใจไม่มีการกระทำ ภายในใจไม่เป็นข้อปฏิบัติ คนใช้ที่เขารับจ้างถูบ้าน เขาเป็นข้อปฏิบัติเสียเมื่อไร
ต้องมีการกระทำภายในใจ เคารพในการกระทำนั้น มีความพอใจในการกระทำ มีความสำรวมจิตสำรวใจการกระทำนั้นเป็นข้อปฏิบัติ มาจากจิตจากใจทุกสิ่งทุกอย่างเป็นข้อปฏิบัติหมด ใจไม่มีข้อปฏิบัติแล้วทำสิ่งที่เป็นข้อปฏิบัติก็ไม่เป็น
ปิดประตูปิดหน้าต่างทำอย่างไรจึงจะไม่ให้มีเสียง วากา วางขวดน้ำ วางแก้วน้ำ วางกระโถน ทำอย่างไรจึะจะไม่ให้มีเสียง การวางบาตรก็เหมือนกันไม่ใช่หย่อนตึ๊บ วางตึ๊บ ขาดความเคารพ สายบาตรไม่ใช่ทิ้งหย่อนรุ่มร่ามจะต้องพับให้เรียบร้อยแล้วางไว้บนบาตร จึงว่าให้พากันระวัดระวัง
*ระวังเจ้าของนั่นแหละ ให้มาก"