"การปฏิบัติเรียกว่าเป็นหนทางแห่งความสำเร็จมรรคผลนิพพาน การปฏิบัติจะต้องตั้งต้นเสียก่อน เริ่มต้นที่เราจะต้องปฏิบัติ ก็ไม่มีอะไรหรอกคือตัวของเรานี้แหละ
กาย วาจา ใจ นี่แหละที่จะปฏิบัติ เมื่อได้ตัวต้นมันแล้วจะปฏิบัติอย่างไร ต้องเอาใจนั่นแหละมาพิจารณาทั่วกาย ให้มั่นอยู่ที่กายนี้ ไม่ให้มันออกจากกายนี้ ท่านเรียกว่า *ต้น
ต้นของการปฏิบัติ เราใช้คำภาวนาเรียกว่า พุทโธๆ หรืออานาปานสติก็ได้ ให้ใจอยู่กับอันนั้นแหละ อานาปานสตินั้นแหละเรียกว่าลมหายใจเข้าออก ลมหายใจนี้เป็นที่ตั้งของคำภาวนา เป็นที่ตั้งของอุบายภาวนา ถ้าหากมีลมหายใจอยู่ จิตมันก็อยู่กับอันนั้นแหละ ถ้าไม่มีลมหายใจมันก็ไม่มีจิต จิตไม่มีตนมีตัว อาศัยคนอื่นอยู่จึงค่อยปรากฏ ถ้าไม่มีตัวนี้เสียแล้วจิตมันก็หนีไป คือ ตาย"
....... หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี