"พระพุทธศาสนาเจริญมาสองพันกว่าปีแล้ว"
พันปีนี้ (พันปีที่สาม) เป็นพันปีของพระสงฆ์ เป็นพันปีของพวกเรา ที่จะได้ดำรงพระศาสนาของสัมมาสัมพุทธเจ้า
เป็นผู้แบกหามอยู่ไม่ขาดสาย พันปีนี้เป็นพันปีของพวกเรา ที่จะยกย่องพระศาสนาของพระพุทธเจ้า
ถ้าหมดพันปีนี้แล้ว มนุษย์ที่ใจมหากุศลคงจะไม่มี ไม่มีเป็นแน่นอน ต้องรับรองได้ทีเดียว ที่กล่าวเนี้ยะ กล่าวด้วยความจริงใจ ในเรื่องพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
พันปีที่สี่นี้ เป็นของพวกเทวดา พวกเทวดาเนี้ยะ เขาจะบำเพ็ญบุญกันอย่างที่สุดอีก พวกเทวโลก
เพราะอย่างนั้นพวกเราพยายาม ไม่ถึงพระนิพพาน ก็ไปอยู่เทวโลกสมบัติ พวกเราคงจะได้แบกหามศาสนาบนเทวโลกสมบัติอย่างแน่นอน
พวกเราอยู่กันไม่นานหรอกโยม ปะเดี๋ยวได้กลับบ้าน สร้างความดีที่บ้านเราโน่นสบาย มีวิมานทอง วิมานแก้ว เป็นโยชน์ๆ เก้าโยชน์ สิบโยชน์ สามสิบโยชน์ ห้าสิบโยชน์ ร้อยโยชน์ ที่โน่นสบายดี ดีกว่าอยู่ที่นี่
ขอให้ท่านทำความเพียร เพียรให้มากขึ้น เพราะพระสงฆ์ยืนยงคงอยู่คู่กับพวกญาติโยมอยู่
ทั้งนี้แหละเป็นที่สบายกาย สบายใจของเรา เพื่อจะออกจากทุกข์ได้