ชายคนหนึ่งถูกขอให้ทาสีเรือ เขานำสีและพู่กันมา
และเริ่มทาสีเรือให้เป็นสีแดงสดตามที่เจ้าของอยากได้
ขณะทาสีเขาสังเกตเห็นรูเล็ก ๆ ในตัวถัง
และซ่อมแซมมันโดยไม่ได้บอกใคร
.
เมื่อเขาทาสีเสร็จ เขาก็รับเงินและจากไป
วันรุ่งขึ้นเจ้าของเรือมาหาช่างทาสีและยื่นเช็คให้เขาซึ่งมีมูลค่ามากมาย
ช่างทาสีรู้สึกประหลาดใจและพูดว่า
"คุณจ่ายเงินให้ผมแล้วสำหรับการทาสีเรือแล้วนี่นา"
“แต่นี่ไม่ใช่สำหรับงานทาสี มันเป็นค่าซ่อมรูในเรือต่างหาก”
"อา! แต่มันก็เป็นบริการเล็ก ๆ น้อย ๆ ...
ไม่จำเป็นที่จะต้องจ่ายเงินมากมายอะไรหรอกครับ”
.
“ช่างทาสีที่น่ารัก
ผมอยากบอกอะไรคุณ อยากให้คุณรู้ว่าอะไรเกิดขึ้น
ตอนที่ผมมาขอให้คุณทาสีเรือ ผมลืมพูดถึงรูรั่วที่ตัวถังเรือ
เมื่อสีเรือแห้ง ลูก ๆ ของผมก็นำเรือไปตกปลา พวกเขาไม่รู้ว่ามีรูรั่ว
ตอนนั้นผมไม่อยู่บ้าน เมื่อผมกลับมา
และเห็นว่าพวกเขาเอาเรือของผมออกทะเลไป
ชีวิตผมเหมือนพังทลายไป เพราะรู้ดีว่าเรือมีรอยรั่ว”
.
“คุณลองนึกภาพความปิติ ความโล่งใจและความสุขของผม
เมื่อผมเห็นพวกเขานำเรือกลับจากการตกปลา
จากนั้นผมก็ตรวจสอบเรือและพบว่าคุณซ่อมมันให้แล้ว!
.
คุณเห็นไหม ว่าคุณทำอะไร คุณทำมากกว่าการอุดรูรั่วของเรือ
คุณช่วยชีวิตลูกของผม เงินที่ผมให้ ไม่ได้มากมายอะไร
ไปกว่าการตอบแทนที่คุณช่วยชีวิตลูกผม ด้วยสิ่งเล็กน้อย
แต่มันมากมายและเป็นทั้งชีวิตของลูกและตัวผม”
.
--------
ดังนั้นไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณเห็นรูรั่ว รอยร้าว การไม่นิ่งเฉย
หาทางแก้ไขให้เขาหรือสิ่งเหล่านั้น คือสิ่งที่ควรทำเป็นที่สุด
คุณไม่มีทางรู้ว่าเมื่อใดที่มีคนต้องการเรา
หรือเมื่อพระเจ้าทรงสร้างความประหลาดใจที่น่ายินดี
ที่เราจะช่วยเหลือและให้ความสำคัญกับใครบางคน
.
ระหว่างทางคุณอาจซ่อมรูรั่วรอยร้าวจำนวนมากสำหรับหลาย ๆ คน
โดยไม่ทราบว่าคุณช่วยชีวิตได้กี่ชีวิต
จงสร้างความแตกต่าง....จงอย่านิ่งเฉย
.