เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย....เรื่องฟรอนท์ตัวหนังสือ
การแกะเหรียญนั้นแทบ100% จะต้องมีตัวหนังสือหรืออักขระยันต์วางไปบนเหรียญแทบทั้งนั้น แต่จะมีกี่คนที่รู้ว่า ที่มาของตัวหนังสือและอักระยันต์เหล่านี้มาได้อย่างไร ผมจะนำคำตอบมาเล่าให้ทุกๆท่านฟังกันครับ
สำหรับผมฟรอนท์แบ่งได้เป็น 3 แบบดังนี้
1.ฟรอนท์แกะสด
2.ฟรอนท์กัดกรด
(1)ฟรอนท์แกะสดจะพบมากในเหรียญยุคเก่าจนถึงยุค 2510กว่าๆ การแกะแบบนี้จะใช้เวลานานมากและแกะขนาดได้ค่อนข้างจำกัด ซึ่งถ้าตัวหนังสือหรืออักขระยันต์เล็กเกินไป จะแกะไม่ได้เนื่องจากเครื่องไม้เครื่องมือสมัยนั้นยังไม่ทันสมัยและยังไม่มีคุณภาพเท่าสมัยนี้ ลักษณะการแกะสังเกตุตัวหนังสือจะเป๋ไปเป๋มา ยิ่งเหรียญยุคโบราณจะเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ถ้าเป็นปีหนึ่งกว่าๆจะมีการพัฒนาขึ้นของช่าง แม้ว่าแกะสดแต่ก็อยู่ในเกรณฑ์สวยงาม ดังนั้นอย่างที่บอกฟรอนท์แกะสด จะพัฒนาให้สวยงามขึ้นอยู่กับการพัฒนาฝีมือช่างและอุปกรณ์ที่พัฒนาขึ้นนั้นเอง
(2)ฟรอนท์กัดกรดจะพบมากช่วงปลายปีหนึ่งกว่าๆจะถึงปี 2540 ซะส่วนใหญ่ เนื่องจากได้พบกรรมวิธีในการขึ้นรูปตัวหนังสือ โดยไม่ต้องเสียเวลาในการแกะแถมยังได้ตัวหนังสือตามใจต้องการไม่ว่าขนาดใดก็ได้ โดยใช้วิธีวาดฟรอนท์และวางบนบล็อคเหล็กและใช้กรดที่มีความเข้มข้นสูงป้ายลงไป เนื่องจากบล็อคเหล็กยังไม่ได้ชุบแข็ง ทำให้สามารถขึ้นรูปได้อย่างไม่ยาก แต่ข้อเสียคือ ตัวหนังสือจะไม่คม บางครั้งเราจะเห็นฟรอนท์ตัวหนังสือเป็นก้อนๆ ถ้าช่างขยันก็จะแต่งมือให้บ้างแล้วแต่โอกาส ซึ่งการกัดกรดนี้จะต้องใช้ความชำนาญมาก ช่างที่กัดกรดเก่งมากงานฟรอนท์จะออกมาได้อย่างสวยงาม แต่ถ้าช่างไม่มีความชำนาญ ฟรอนท์ก็ออกมาไม่สวยงามเท่าที่ควร นั้นเอง ทั้งหมดทั้งมวลก็ขึ้นกับวัสดุด้วยเช่น คุณภาพของเหล็กบล็อคที่ใช้ก็เป็นส่วนสำคัญ
(3)ฟรอนท์ cnc เมื่อมีเทคโนโลยีเข้ามาการทำบล็อคก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป ฟรอนท์cnc ก็คือการใช้ระบบคอมพิวเตอร์แบบ3D เข้ามาใช้ โดยมีเครื่องแกะบล็อคมาเป็นกำลังหลัก ดังนั้นฟรอนท์ที่ออกมาจะมีความ้ที่ยงตรงสวยงาม แต่บางครั้งช่างก็มีการนำไปแต่งเพิ่มเพื่อให้ผลงานมีระดับมากขึ้นไปอีก ดังนั้นการใช้ cnc ในการแกะจะไม่มีความผิดพลาดใดๆให้เห็นเลย แต่ถ้าจะนำไปเทียบกับการแกะสด ความคมยังสู้ไม่ได้ ดังนั้นช่างจึงนำไปแต่งมือเพิ่มนั้นเอง
ทั้งหมดนี้คือเรื่องราวเกี่ยวกับฟรอนท์ตัวหนังสือที่น้อยคนที่จะทราบ ถือว่านำมาเป็นความรู้เล็กๆน้อยๆให้กับทุกๆท่านครับ