ผมได้ฟังเรื่องหลวงปู่แผ้วจากเพื่อนคนหนึ่ง
ที่อยู่อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ประมาณปีพศ 2539
เมื่อผมถามว่ามีพระที่น่ากราบไหว้ในเขตกำแพงแสนไหม
เพื่อนมองหน้าและถามว่าพระแบบไหนคือเกจิอาจารย์หรือพระปฏิบัติ
ดีผมตอบว่าได้ทั้งสองอย่างจึงเป็นที่มาของเรื่อง หลวงปู่แผ้ว ปวโร
เพื่อนคนนี้เคยบวชและอยู่กุฏิเซึ่งกรดปีนี้มี 2 ห้องอยู่คนละห้องตั้งแต่บวชอยู่ที่วัดกำแพงแสน(หลวงปู่แผ้วอยู่วัดกำแพงแสนก่อนย้ายไปอยู่วัดรางหมัน)ไม่เคยได้ยินหลวงปู่ดู่ด่าว่ากล่าวใครจนพูดกันว่าใครถูกหลวงปู่ว่าหรือดุแล้วก็ซวยแน่มีเรื่องที่ทำให้เพื่อนประทับใจคือก่อนหน้าที่เพื่อนจะบวชและห้องนี้เคยมีครูที่สอนโรงเรียนวัดกำแพงแสนหาที่พักไม่ได้เจ้าอาวาสวัดกำแพงแสนจึงให้มาพักห้องดังกล่าวซึ่งติดกับห้องหลวงปู่แผ้วเป็นธรรมดาของครูหนุ่มหลังเลิกเรียนกินเหล้าเมายาเกือบทุกคืนกลับที่พักก็ปกตินั่นแหละเมาอ้วกเลอะตามบันไดจนถึงพื้นห้องเข้าห้องนอน(กุฏิยกพื้นสูงต้องขึ้นบันได)เป็นแบบนี้บ่อยตื่นเช้าแต่งตัวไปสอนเด็กบันไดและพื้นห้องสะอาดอยู่มาไม่นานครูคนนี้ก็ย้ายออกบอกว่าได้ห้องเช่าในตลาดกำแพงแสนแล้วเพื่อนครูด้วยกันถามว่าย้ายทำไมอยู่กุฏิก็แสนสบายไม่ต้องเสียค่าเช่าครูคนนี้ตอบว่าผมละอายแก่ใจเมามายะกลับมาหรืออาเจียนเลอะเทอะหลวงปู่แผ้วไม่เคยพูดอะไรและยังทำความสะอาดบันไดและพื้นห้องเวลาเจอหน้าก็ยิ้มแย้มพูดจาปกติแล้วอย่างนี้ให้ผมหน้าด้านอยู่ได้อย่างไรนี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมได้ไปกราบแทบเท้าเทพเจ้ากำแพงแสนครับ