"พากันตื่นตัวเสีย ตื่นตัว ตื่นดูจิตดูใจของเราซะ ทำจิตทำใจของเราให้เป็นจิตใจที่ปราศจากเครื่องผูก ทำจิตใจของเราให้ห่างไกลจากเครื่องผูกทั้งหลาย อะไรเป็นเครื่องผูก แก้ไขเครื่องผูกอันนั้น ให้มันหมดมัสิ้นจากจิตจากใจของเรา ถ้าหากว่าเราไม่แก้ไขเครื่องผูก ให้หมดให้สิ้น ปราศจากในจิตในใจของเราแล้ว เรานี้จะต้องเกิดแก่เจ็บตาย เกิดแก่เจ็บตายหาประมาณมิได้ ดีไม่ดีอาจเป็นหมูเป็นหมา เป็นเป็ดเป็นไก่ให้เขาเชือด ให้เขาปิ้งเขาย่าง
ดูจิตดูใจของเราอะไรมันติด อะไรมันข้องมันติดอะไร ใจของเราไปผูกพันอะไร แก้ไขสิ่งที่ใจของเราไปผูกพัน ไปติดไปข้องแก้ตรงจุดนั้น
ใจตรงที่ใจของเราไม่ติดไม่ข้อง ไม่เกี่ยวข้อง ไม่ยินดี ไม่ยินร้าง ไม่ต้องไปดู ไม่ต้องไปสนใจ จะไปสนใจทำไม เพราะสิ่งนั้นเขาไม่ได้มาวุ่น เขาไม่ได้มาเป็นข้าศึก ไม่ได้มาเป็นพิษเป็นภัยสนใจกับสิ่งที่เป็นข้าศึก สนใจกับสิ่งที่มาเป็นพิษเป็นภัย เรามีอะไรควรแก้ไข เราก็แก้ไขตรงที่เราเห็นว่าเรามี เราก็แก้ไขจุดนั้นตรงนั้น"
....... หลวงปู่แบน ธนากโร