พระยันต์. คาถานอโม 29 เป็นมหายันต์ที่ว่าด้วยคาถาที่สร้างมาก่อนภาษาใดๆ ในโลก ทุกสรรพสัตว์ ธาตุสี่ ต้องว่าด้วยพระคาถานอโมทั้งสิ้น...เป็นยันต์ปฐมมนต์คาถาของสำนักเขาอ้อ
นอ. โม. พุ. ทอ ธา ยอ สิ ทอ ทม ออ อา อิ อี อึ อื อุ อู ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ เอ แอ ไอ ใอ โอ เอา อำ อะ ๚
โสตะ นอ โม ผู้ใดรู้เป็นมรรคผล
พุ ทอ ทา ยอ ตน สิ ทอ ทม มี นอ ใน ออ อา อย่าได้โกรธ อิอี โสตอย่าได้ไฉน อึ อื ถือไว้ใน อุ อู ไซร้ใครรู้กล ฤ ฤๅ เป็นที่วาง ใครรู้บ้างในร่างตน ฦ ฦๅ แสวงหาผล ผู้ใดพบสบตาเข้า เอ แอ แต่บ่ายเบี่ยง ใครรู้เที่ยงในเรื่องราว ไอ ใอให้สืบสาว โดยนิยมท่านพาที โอ เอา พระเจ้าตรัส ได้โปรดสัตว์ทั่วโลกีย์ อำ อะ พระชินสีห์มีลักขณะอักขระนำ
อักขระนี้ประเสริฐ 29 ล้ำเลิศ ยิ่งล้ำโลกา
ว่าพระเตมีย์ หน่อโพธิสัตวา ตรัสเป็นปถมา
ผู้ใดปรีชา ปัญญาคิดเห็น
ตัว นอ นี้ใน ว่าหามิได้ รูปร่างบ่เป็น
ตัว โม ว่าอ่อน บ่อห่อนแข็งเข็ญ
พุ ตรัสรู้เห็น ประเสริฐนักหนา
ทอ ทา ทอ ทม สี่ตัวอุดม ทรงเป็นอัตรา
ตัว สิ ว่าแข็ง เรี่ยวแรงตัวกล้า
ตัว ออ ว่าเห็น ตัว อา ว่าหนา
อิ อี ว่าแข็ง เรี่ยวแรงตัวกล้า
อึ อื นี้หนา ว่ารักจนตาย
อุ อู หาที่เสมอไม่ ฤ อยู่ในไส้ ฤๅ ว่าตรงมา
ฦ ฦๅ ว่ารู้ ลือไปทุกหมู่ ทั้ง 8 ทิศา
ตัวเอตัวแอ ว่ามา ใอ ไอ กล่าวว่า เรื่องราวกล่าวกลอน
โอ หัวทุกทีว่ามีอาภรณ์ เอา อำ ให้งดไว้ก่อน
พิจารณาให้แน่ ตัวอะนี้แล ว่าปราบศัตรู ไม่มีคู่สู้
4 ทวีปกล่าวมา นอโมประเสริฐ 29 ล้ำเลิศ
เกิดมนุสสา กอ ขอ เทวะ ติงสาเกิดหลังนะท่านเอย ฯ
วิชา “นอโม” นี้เป็นวิชาสำคัญวิชาหนึ่งในทางไสยศาสตร์ โดยเฉพาะในภาคใต้คือสำนักเขาอ้อที่สืบทอดมาตั้งแต่โบราณ
จึงบอกได้ว่าสองยันต์นี้จึงเป็นหัวใจของสายเขาอ้อ...!!!!
พุทธคุณของยันต์ทั้งสองนี้ใช้ทำน้ำมนต์ใช้ประพรมหรืออาบดังใจอธิษฐาน ใช้เเก้เคราะห์ลางร้ายต่างๆ หรือเก็บใว้ใต้หมอนป้องกันคุณไสยคุณคน ลมเพลมพัดต่างๆ ยามหลับนอน
เป็นเมตตามหานิยม 108 คงกระพันชาตรี 108 เเคล้วคลาดภัย 108 เป็นมหาอุด
ใช้ยันต์ทั้งสองนี้เเช่น้ำทำน้ำมนต์ได้ผลดีนักแล
ขอเพียงให้ท่านเชื่อมั่นและยึดถือศรัทธาในพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และมนต์พระเวทแห่งเทพเจ้าทุกพระองค์ในศาสนาพราหมณ์ฮินดูและตบะฤทธิ์แห่งพระฤาษีดาบส ยึดมาเป็นสรณะก็สามารถบรรเทาเเรงกรรมหนักให้เป็นเบาใด้
เเต่ต้องบวกกับการปฏิบัติตัวดีไม่ผิดศีลธรรม
เรื่องราว พระยันต์ นอโม ไม่แน่ใจผู้ใดเขียน แต่ถูกต้องตามในพระตำรา. ไม่ได้ลงลึกมาก.
ภาพ พระยันต|. นอโมที่. อ.เสือเขียน