พระอาจารย์โหพัฒน์ สังขารไม่เน่า ไม่เปื่อย บูรพาจารย์มหายาน สายอนัมนิกาย

" หูทิพย์ ตาทิพย์ "

พระอาจารย์โหพัฒน์ สังขารไม่เน่า ไม่เปื่อย บูรพาจารย์มหายาน สายอนัมนิกาย

ท่านพระอาจารย์โหพัฒน์ เมื่อท่านเจริญวัยได้ 11 ปี ท่านจึงได้มาบวชเป็นสามเณรอยู่ที่วัดถาวรวราราม เมืองกาญจน์ เมื่ออายุครบ 20 ปี จึงได้อุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดถาวรวราราม โดยมีหลวงพ่อเทียม เป็นพระอุปัชฌาย์ และได้รับฉายาว่า "โหพัฒน์"

พระอาจจารย์โหพัฒน์หมั่นเจริญภาวนาจนมีความสามารถพิเศษ มีตาทิพย์ หูทิพย์ รู้เห็นเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ (ตามที่ลูกศิษย์ท่านได้เล่าให้ฟัง) โดยมีลูกศิษย์ชื่อ นายเมือง ได้เล่าให้ฟังว่า มีพระธุดงค์เดินทางมาจากจังหวัดเพชรบุรี โดยใช้เกวียนเดินทางมา และเมื่อมาถึงบริเวณตีนเขาวัดถ้ำเขาน้อย พระธุดงค์ได้ขึ้นไปพบพระอาจารย์โหพัฒน์ และได้มีการพูดคุยกัน และในระหว่างนั้นพระธุดงค์รูปนั้นได้ถามพระอาจารย์โหพัฒน์ เกี่ยวกับเรื่องที่จะปรับปรุงซ่อมแซมวัด ดังนั้นพระอาจารย์โหพัฒน์ก็ได้นั่งสมาธิและหลับตา และบอกกับพระธุดงค์รูปนั้นว่าวัดของท่านหันหน้าไปทางทิศเหนือใช่ไหม และทางด้านหน้าวัดมีต้นไม้ใหญ่อยู่ตรงหน้าวัดใช่ไหม และอีกหลายเรื่องที่ท่านได้ถามพระธุดงค์รูปนั้นไป พระธุดงค์รูปนั้นถึงกับพูดออกมาว่า ท่านเคยไปวัดนั้นมาหรือ ถึงได้รู้ว่า วัดที่อาตมาพูดเป็นลักษณะเช่นไร พระธุดงค์รูปนั้นยิ่งเลื่อมใสในตัวของท่านพระอาจารย์โหพัฒน์มากยิ่งขึ้น และท่านพระอาจารย์โหพัฒน์ ยังสามารถถอดจิตออกจากร่างได้ ในการนี้โดยท่านได้ถอดจิตมาพูดคุยกับพระอาจาร์ย๊ากเหมิง ในบริเวณถ้ำพระ บนถ้ำเขาน้อยในเวลากลางคืน ซึ่งสิ่งที่ท่านทำได้นี้ก็เนื่องมาจากการบำเพ็ญเพียรเจริญภาวนาสมาธิ อยู่เป็นประจำ และท่านอาจารย์โหพัฒน์ท่านฉันอาหารเจวันละ 1 มื้อ และท่านอยู่ในห้องเล็ก ๆ บำเพ็ญเพียร ไม่ค่อยพูดกับใคร ในช่วงบำเพ็ญเพียรภาวนาท่านพระอาจารย์โหพัฒน์มีความเพียรพยายามในการบำเพ็ญเพียรภาวนาและรักษาศีลได้ดี ถือว่าเป็นพระที่เคร่งในศีลโดยแท้จริง